Kontakt

  1. pl
  2. de
  3. en
Początki pracy zawodowej.

Początki pracy zawodowej G. J. Steenkego datuje się na rok 1822, kiedy to uzyskał po raz pierwszy uprawnienia do nadzoru budowlanego.

W latach 1822-24, jako mierniczy, Steenke wraz z innymi, w związku z budowaną drogą bitą, niwelował wzniesienia między Królewcem

i Bartoszycami. W 1829 r. pracował przy budowie falochronu w Nowym Porcie i został członkiem Gdańskiego Towarzystwa
Przyrodniczego. W roku 1831 zatrudniony był w Heiligenbeil - Świętej Siekierce (obecnie Mammonowo), gdzie poznał swoja żonę

i w grudniu poślubił. W 1832 roku awansuje, albowiem powołano go na funkcję inspektora budownictwa grobli w Elblągu.
W tym czasie należał już do Stowarzyszenia Architektów w Berlinie, a następnie do Wschodniopruskiego Stowarzyszenia Inżynierów

i Architektów. 20 listopada 1833 r. Steenke, idąc w ślady ojca, wstąpił do elbląskiej Loży św. Jana. (Jej członkami byli m.in. Robert Dorr

i Ferdinand Schichau). Ponadto Steenke figuruje (według stanu na dzień 1 stycznia 1840) na liście członków Stowarzyszenia

dla Popierania Przedsiębiorczości Przemysłowej w Prusach, którą w części krajowej otwiera następca tronu, późniejszy król pruski

Fryderyk Wilhelm IV. W latach 1833-34 Steenke samodzielnie nadzorował budowę Kanału Seckenburgskiego (Primorskij Kanał),

będącego przedłużeniem tzw. Wielkiego Przekopu Fryderyka oraz łączącego rzeki: Gilge (Matrosowka) i Nemonien (Nemonin),

na wschodnim wybrzeżu Zalewu Kurońskiego. Po zakończeniu budowy kanału, w 1834 r. powrócił, już jako ojciec 3 córek (Fanny, Marie, Emilie),

do Elbląga.

 

 

17 czerwca 2018

Powrót